Suchy zebodol leczenie

Jak powinno przebiegać leczenie suchego zębodołu?

Suchy zębodół to bolesne powikłanie, do którego może dojść po wykonaniu ekstrakcji zęba. W szczególności dotyczy to zębów trzonowych, a zwłaszcza ósemek. Wiążę się on z intensywnym bólem, a także z opóźnionym procesem gojenia się rany poekstrakcyjnej, co przekłada się na sam komfort życia. Dodatkowo, przy braku jego leczenia, istnieje ryzyko pojawienia się infekcji. W tym artykule wskażemy dokładnie, dlaczego to powikłanie wymaga specjalistycznej interwencji, jakie istnieją metody leczenia, a także jak wygląda proces gojenia.

Dlaczego suchy zębodół wymaga leczenia?

Wraz z usunięciem zęba zwykle tworzy się skrzep krwi, który pełni funkcję naturalnego opatrunku. Chroni on bowiem kość i zakończenia nerwowe, a także wspiera proces regeneracji. Do powstania suchego zębodołu dochodzi, gdy skrzep ten nie powstaje lub przedwcześnie wypada. Przez to też kość i zakończenia nerwowe są odsłonięte na działanie czynników zewnętrznych. W efekcie pojawia się silny ból, który promieniuje w kierunku ucha, skroni bądź szyi. Często występują też objawy towarzyszące jak: gorączka, ogólne osłabienie organizmu i halitoza, czyli nieprzyjemny zapach z ust.

Powyższe objawy już same w sobie często są dostatecznym powodem, aby udać się do dentysty. Należy bowiem pamiętać o tym, że suchy zębodół nie zagoi się sam. Wymaga on specjalistycznego leczenia. W innym przypadku może prowadzić do zakażenia kości, powstania ropnia, a także do rozprzestrzenienia się infekcji na inne tkanki jamy ustnej.

Jak leczyć suchy zębodół?

Celem leczenia jest stworzenie warunków, sprzyjających prawidłowemu gojeniu się rany. Pierwszym etapem tego procesu jest wizyta w gabinecie stomatologicznym w celu przeprowadzenia kontroli. W przypadku potwierdzenia powikłania lekarz kolejno:

  • Oczyści zębodół – wykonuje go poprzez zastosowanie jałowego roztworu soli fizjologicznej, bądź antyseptycznego płynu. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy dodatkowo należy mechanicznie usunąć martwe tkanki.
  • Włoży do zębodołu opatrunek leczniczy – posiada w sobie eugenol, środek przeciwbólowy i antyseptyczny. Jego zadaniem jest złagodzenie bólu, stworzenie warstwy ochronnej wokół rany i pomoc tkankom w regeneracji. Opatrunek ten należy wymieniać co 24-72 godziny na nowy.
  • Przypisze pacjentowi odpowiednie leki – zarówno przeciwbólowe, jak i przeciwzapalne. Zwykle jest to ibuprofen lub ketoprofen. W zaawansowanych przypadkach możliwa jest również antybiotykoterapia.
  • Zastosuje dodatkowe metody leczenia – mogą to być np. laseroterapia i wykorzystanie żeli leczniczych. Nie są to działania, które wykonuje się zawsze.

Domowe sposoby wspomagające leczenie

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że jakiekolwiek domowe metody leczenia mają na celu jedynie wspieranie profesjonalnych działań stosowanych przez specjalistów. Nigdy ich nie zastąpią. Na metody te składają się:

  • Odpowiednia higiena jamy ustnej – to np. ostrożne i dokładne czyszczenie pozostałych zębów i unikanie podrażnienia rany.
  • Dbanie o dietę – należy unikać gorących, twardych i kwaśnych potraw, stawiając za to na chłodne zupy, kaszki i jogurty.
  • Unikanie picia alkoholu i palenia papierosów – obie te używki przyczyniają się znacząco do opóźnienia gojenia i potęgują ryzyko nawrotu suchego zębodołu.
  • Stosowanie zimnych okładów – w pierwszych dniach można używać zimnych okładów na zewnętrzną część policzka, by zmniejszyć ból i obrzęk.

Proces gojenia suchego zębodołu

Proces gojenia suchego zębodołu przebiega etapami. Jest też znacznie dłuższy oraz bardziej bolesny niż w przypadku prawidłowego gojenia po ekstrakcji zęba. Po wypadnięciu skrzepu krwi następuje leczenie rany. Zazwyczaj trwa około tygodnia do 10 dni. W tej fazie konieczna jest interwencja stomatologiczna. To też najboleśniejsza część dla pacjenta. Poza bólem mogą występować opuchlizny, czy podwyższona temperatura ciała. Wszystkie 3 objawy zaczynają ustępować, gdy w zębodole tworzy się tkanka ziarninowa. To nowa, unaczyniona tkanka, która zastępuje brakujący skrzep. Na tym etapie sam zębodół zaczyna się zamykać od góry.

Koniec dokuczliwych objawów nie jest jednak tożsamy z końcem gojenia. Ostatni etap to bowiem odbudowa kości w miejscu po usuniętym zębie. Proces ten jest bezbolesny i może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta oraz lokalizacji zęba. W tym czasie ważne jest regularne monitorowanie postępów gojenia przez stomatologa.

FAQ

Czy suchy zębodół sam się zagoi?

Niestety nie. Suchy zębodół nie regeneruje się samoistnie i konieczny jest zabieg.

Jak długo trwa leczenie suchego zębodołu?

To zależy, ale już po 2-3 dniach większość pacjentów odczuwa znaczącą poprawę. Pełne gojenie natomiast zazwyczaj trwa od 2 tygodni nawet do kilku miesięcy.

Czy można leczyć suchy zębodół w domu?

Nie. Domowe sposoby można traktować jako zabieg wspomagający leczenie. Nie zastąpi on jednak profesjonalnego oczyszczenia rany i założenia opatrunku.

Jakie środki przeciwbólowe są skuteczne przy suchym zębodole?

Ze swojej skuteczności przy suchym zębodole znane są takie leki jak ibuprofen, paracetamol, naproksen i ketoprofen. Jeśli będzie taka potrzeba lekarz może przypisać silniejsze antybiotyki.

Kiedy należy udać się do stomatologa przy podejrzeniu suchego zębodołu?

Należy to zrobić, gdy ból pojawia się kilka dni po usunięciu zęba, promieniuje i nasila się, pomimo stosowania leków. W takim przypadku konieczny jest zabieg kontrolny u stomatologa.

Czy można zapobiec suchemu zębodołowi po zabiegu?

Zdecydowanie tak. Należy jednak przestrzegać zaleceń pozabiegowych, czyli nie płukać zębodołu przez 24 godziny, nie palić, dbać o higienę jamy ustnej i unikać wysiłku fizycznego.

Czym jest opatrunek na suchy zębodół?

To specjalistyczny materiał, zawierający eugenol bądź antybiotyk, który łagodzi ból, działa przeciwzapalnie i wspomaga gojenie rany.

Podsumowanie

Suchy zębodół jest poważnym powikłaniem, które może powstać po ekstrakcji zęba i wymaga specjalistycznej interwencji stomatologicznej. Charakteryzuje się silnym, przeszywającym bólem, opóźnionym gojeniem, a także ryzykiem wystąpienia infekcji. Jego leczenie polega na oczyszczeniu rany, włożeniu w pusty zębodół opatrunku leczniczego i stosowaniu leków przeciwbólowych zgodnie z zaleceniami lekarza. Dodatkowo można wykorzystywać domowe sposoby, które, co należy podkreślić, nie zastąpią specjalistycznego leczenia, ale mogą służyć jako zabieg wspomagający proces rehabilitacji. Najważniejsze jest to, by jak najszybciej rozpocząć leczenie, gdyż wpływa to na szybkość i skuteczność gojenia.

Data publikacji: